BC SCC – BV Heel 1: 3-5
Badmintonnen op dinsdagavond, dat doen we niet zo snel! Vanavond mochten Lotte, Renée, Tymen en Maikel echter afreizen naar het zuiden voor de kraker tegen koploper SCC. Het Steinse team heeft echter wel wat wedstrijden meer gespeeld maar staat er niet slecht voor. Ze hebben veel punten gesprokkeld tegen tegenstanders waarvan Heel blij zou zijn als ze dat zelfde aantal zouden halen, daarentegen heeft SCC wel twee keer van de andere concurrent Nibac verloren, maar doet desondanks wel nog mee om de titel.
Op de heenweg deelde Tymen al mede dat hij zondag nog buikgriep had gehad en misschien nog niet helemaal fit was maar zich wel prima voelde. Vol goede moed kon dus worden begonnen aan de wedstrijden. De Steinse hal kent een mooie houten vloer die wel lekker stroef is. Vanwege de kou buiten hebben ze wel besloten flink te stoken in deze sporttempel, en dat heeft wel zo zijn invloed op de vluchtcapaciteiten van de shuttles, die pijlsnel zijn. In het begin is dat wennen voor de dames- en herendubbel koppels en zowel Lotte en Renée als Tymen en Maikel verliezen de eerste set. De tweede set hadden de dames hun opponenten door en wisten de tweede set binnen te slepen. De derde set ging het helemaal los en werd comfortabel gewonnen. Bij Tymen en Maikel ging het wat stroefjes. De eerste en tweede set mochten door tot in de verlenging, waarvan de eerste dus werd verloren en de tweede gewonnen. Veel shuttles gingen soms tot een meter achter de achterlijn en het was dus zoeken naar controle. Iets waar de veteranen aan de andere zijde van het net wel raad mee wisten. De derde set ging lange tijd gelijk op, maar na de wissel bij 11-10 kon een beetje doorgedrukt worden om uiteindelijk met 23-21 de winnende set binnen te slepen.
In de mix ging het niet veel anders. Lotte en Tymen hadden het erg lastig en wisten hun draai maar niet te vinden. Helaas ging mix numero twee hiermee verloren. Renée en Maikel speelden lekker al werden er nog wat veel foutjes gemaakt. De eerste set werd steady gewonnen, al was het verschil niet heel groot. De tweede set begon uitermate slordig en al snel werd tegen een 5-0 achterstand aangekeken. Beetje bij beetje werd de achterstand weggewerkt maar bleef het gelijk op gaan. Ondanks twee matchpoints werden kleine foutjes fataal en was ook hier een derde set nodig… Hierin werd orde op zaken gesteld. De tegenstander bleef stug door vechten maar kwam uiteindelijk toch tekort. 3-1 voor Heel.
Dan de enkels. Tymen was inmiddels al tegen de ervaren Kees begonnen. Het ging gelijk op, maar net toen Tymen dacht zijn draai te vinden sloeg het noodlot toe, Nee geen ernstige blessure, maar de buikgriep speelde toch weer op. Eerder dit seizoen heeft Maikel al ervaren wat de griep met je sportieve prestaties kan doen, vandaag was dus Tymen aan de beurt. Op karakter werden nog 18 punten binnengesleept, dus dat belooft wat voor de thuiswedstrijd wanneer hij weer fit hoopt te zijn.
Lotte begon als tweede. Na aftasten in de eerste set werd met goed spel de tweede set binnengehaald. Vol vertrouwen en goede moed kon dus de derde set ingegaan worden. Helaas sloeg weer een vlaag van slordigheid toe en ging er een aardig aantal shuttles de trambaan in. En dat wil je niet in een enkel. Helaas kon dit niet doorbroken worden en werd ondanks verder prima spel in de derde set verloren. Wederom liggen er dus kansen om thuis revanche te nemen.
Renée mocht in haar enkel spelen tegen een clubgenoot van haar tweede club BC Push. Zoals ze de laatste tijd wel vaker sterk speelt in de enkel was dit vandaag niet anders. Haar tegenstander kwam er niet aan te pas en zo werd een belangrijk puntje meegesleept.
Maikel mocht zorgen voor het slotstuk tegen Leon. Waar Maikel t vaak moet hebben van krachtige clears, drives en andere slagen had hij vandaag het meeste last van de pijlsnelle shuttles. Vooral het zoeken naar een goede serve heeft de grootste moeite gekost. Zijn tegenstander ging daar iets beter mee om en is een keiharde vechter die niet opgeeft. Eerste set: 24-22 voor Maikel. In de tweede set een gelijk beeld, binnen de lijntjes kleuren bleef moeilijk. Een 19-16 voorsprong werd weggegeven door driemaal over de achterlijn te spelen en na wederom een verlenging was ook nu weer een derde set nodig. Het koppie werd koel gehouden, er werd gewisseld bij 11-10 en terwijl de tegenstander naar water en adem hapte kreeg Maikel te horen dat er toch echt gewonnen moest worden om de zege binnen te slepen. Gelukkig verliep het laatste deel van de set iets beter, werd wederom een voorsprong genomen en uitgelopen tot 18-12, en dit keer wel afgemaakt: 21-17.
Vooraf hadden we ons voorgenomen hier minimaal 5-3 te winnen (dit deed onze concurrent Nibac immers ook), en uiteindelijk werd dit ook behaald. Toch bekleeft het gevoel dat er heel wat meer in had gezeten, net als dat dit bij voorgaande uitwedstrijden het geval was. Niet iets om rouwig om te zijn, integendeel: het geeft heel veel vertrouwen dat we dit binnenkort thuis wel kunnen laten zien. Om te beginnen over twee weken tegen, wat we nu voorzichtig mogen zeggen, laatste titelconcurrent Nibac. Bij een 6-2 zege of groter (en dit is realistisch) kan de titel ons bijna niet meer ontgaan. Maar de shuttle kan raar over het net vallen en het is nog lang nog niet gedaan, het blijft spannend!